δορήϊος

English (LSJ)

α, ον, (δόρυ)

   A wooden, AP15.14 (Theophanes).

German (Pape)

[Seite 658] = δούρειος, hölzern, Theophan. ep. (XV, 14).

French (Bailly abrégé)

η, ον :
de bois.
Étymologie: δόρυ.

Spanish (DGE)

-ον de madera ἕδρη AP 15.14.

Greek Monolingual

δορήιος, -α, -ον (Α)
ξύλινος.

Greek Monotonic

δορήϊος: -α, -ον (δόρυ), ξύλινος, σε Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

δορήϊος: Anth. = δουράτεος.