ὀξυκάρδιος
From LSJ
ἡγούμενος τῶν ἡδονῶν ἀλλ' οὐκ ἀγόμενος ὑπ' αὐτῶν → of his pleasures he was the master and not their servant
English (LSJ)
ον,
A = ὀξύθυμος, A.Th.907 (lyr.), Ar.V.430.
German (Pape)
[Seite 352] = ὀξύθυμος; Aesch. Spt. 889; Ar. Vesp. 430.
Greek (Liddell-Scott)
ὀξῠκάρδιος: -ον, = ὀξύθυμος, Αἰσχύλ. Θήβ. 907, Ἀριστοφ. Σφ. 430.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
de caractère vif, irascible, emporté.
Étymologie: ὀξύς, καρδία.
Greek Monolingual
ὀξυκάρδιος, -ον (Α)
ευερέθιστος, οξύθυμος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οξυ- + καρδία].
Greek Monotonic
ὀξῠκάρδιος: -ον (καρδία), = ὀξύθυμος, σε Αισχύλ., Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
ὀξῠκάρδιος: раздражительный, вспыльчивый Aesch., Arph.
