ἐμβακχεύω
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
A revel in, τοῖς ἡμετέροις κακοῖς Hld.2.4.
German (Pape)
[Seite 804] gegen Einen rasen, τινί, Heliod. 2, 4.
Greek (Liddell-Scott)
ἐμβακχεύω: βακχεύω ἔν τινι, Ἡλιόδ. 2. 4· πρβλ. προσβακ-χεύω.
Spanish (DGE)
1 embriagarse, sent. neg. ponerse fuera de sí, ser presa de delirio, enfurecerse c. dat. τίς ... Ἐρινὺς τοῖς ἡμετέροις κακοῖς ἐνεβάκχευσε ...; ¿qué Erinis se ha embriagado con nuestros males? Hld.2.4.1, δαίμονες γὰρ τῇ σφῶν κακοηθείᾳ τοῖς ἀνθρώποις ἐμβακχεύοντες pues los demonios, en su propia maldad, mostrando su furor contra los hombres Tat.Orat.16.3, c. ἐν y dat. (ἀγριότης) τοῦ ἐμβακχεύοντος ἐν αὐτῷ δαίμονος Eust.Ant.Engast.15
•tb. en v. med. ἡ ... ἀθλία ... ἐκείνη ὑπὸ τῆς χαλεπῆς μανίας ἐμβακχευομένη aquella desdichada, bajo el delirio de una locura extrema Chrys.Ep.10.13.19.
2 en sent. posit. entusiasmarse πάντες (οἱ δίκαιοι) ... τοῖς κινδύνοις ἐνεβάκχευσαν todos (los justos) se entusiasmaron con los riesgos Hsch.H.Hom.6.1.4.
