ἐπίκοιλος

English (LSJ)

ον,

   A porous, spongy, ὀστέον Hp.VC1 (Comp.); ἕλκη cj. for ποικίλα in Sor.1.122.

German (Pape)

[Seite 951] obenauf hohl, ausgehöhlt, Hippocr.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπίκοιλος: -ον, πορώδης, σπογγώδης, ὀστέον Ἱππ. Κεφ. Τρωμ. 896.

Greek Monolingual

ἐπίκοιλος, -ον (Α) κοίλος
αυτός που έχει κοιλότητες ή πόρους, ο πορώδης.