ἄρμενον
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
A v. ἄρμενα.
German (Pape)
[Seite 355] τό, Segel, Pol. 1, 44, 3; Theocr. 22, 13; Ap. Rh. 4, 237. 889; übh. jedes Werkzeug, Hippocr.; βάκχου Ant. Sid. 90 (VII, 353); τέκτονος Leon. Tar. 4 (VI, 205); ἐργασίης Ep. ad. 90 (XI, 203); πενίας Phani. 3 (VI, 295).
Spanish (DGE)
-ου, τό
subst. sobre el part. aor. de ἀραρίσκω
1 objeto apropiado, instrumento, herramienta del eslabón o pedernal al inventarse el fuego h.Merc.110, ὁπόσα ... ἀνθρώποις ἄρμενα μεμηχάνηται Hp.Fract.31, ἀρμένῳ πιέζοντες περὶ τὴν βάλανον τὸν πηλόν Aen.Taet.18.12, κερκίδα ... λιμηρῆς ἄρμενον ἐργασίης AP 6.48
•instrumental quirúrgico, en plu., Hp.Off.2, cf. Erot.110.10
•equipo necesario o pertrecho en otras actividades Διννομένῃ ... τἄρμενα λάμπρα Alc.383.2, ἐν ἀρμένοις ξυλίνοις Sm.Ps.73.6, τάδ' ... ἄρμενα τέχνας AP 6.14 (Antip.Sid.), περὶ δὲ ἀρμένων ἑτοιμασίας Aen.Tact.21.1
•fig. <ἐν> ἀρμένοισι πᾶσι θυμὸν αὔξων desarrollando su ánimo en todo lo necesario Pi.N.3.58, cf. O.8.73.
2 náut., sólo plu. aparejos esp. el velamen τὰ παλαιὰ τῶν νεῶν ἄρμενα Aen.Tact.11.3, cf. Theoc.22.13, Teles 2 p.10, glos. a [ἱστία] POxy.3238.1.23.