ὄρκυνος
From LSJ
ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος → where there is no pain, no sorrow, no sighing, but life everlasting
English (LSJ)
ὁ, A = ὄρκυς, Dorio and Hices. ap. Ath.7.315c, d, Ael.NA1.40, Opp.H.3.132, etc.; also ὀρκύαλος (v.l. ὄρκυνος), Xenocr. ap. Orib.2.58.140.
German (Pape)
[Seite 379] ὁ, wie ὄρκυς, eine große Thunfischart; Ael. H. A. 1, 42; Dorio bei Ath. VII, 303.
Greek (Liddell-Scott)
ὄρκῡνος: ὁ, = ὄρκυς, Αἰλ. π. Ζ. 1. 40, Δωρίων παρ’ Ἀθην. 315C, κτλ.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
germon, gros poisson de mer, espèce de thon.
Étymologie: DELG prob. emprunt à un substrat.
