στελεός
Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος (Κατὰ Ἰωάννην 1:1) → In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God.
English (LSJ)
ὁ,= A στελεά 1, of an axe, EM339.57, 725.49; nom. pl. στελεοί IG22.1673.29,30;= σκυταλίδες 1.3, J.AJ3.6.6; acc. pl. written στελειούς IG22.1673.55: gender uncertain in acc. sg. στελεόν (perhaps= rolling-pin) Anaxipp.6.3, cf. Antiph.121 (Rh.Mus.81.381), and in gen. sg. στελεοῦ Ph.Bel.67.13, AP6.297 (Phan.): dat. sg. στελεῷ Alciphr.3.55 codd. (στελέχῳ cj. Mein.); στελεοῖς ἐχρῶντο (to punish adulterers) μὴ παρουσῶν τούτων (sc. τῶν ῥαφανίδων) App.Prov. 5.43 (cf. στελεά 11): also nom. στειλειός, Aesop. 122, gen. στειλειοῦ (gender uncertain) Nic.Th.387 (v.l. στειλειῆς): also στειλεός, οἱ σ. τῶν σκαφίων Hp.Fract.8, cf. Mul.1.90 (with vv. ll. in both places, as also in the citations by Paul.Aeg.6.99, 115, 118):—hence Dim. στειλειάριον, Eust.1531.38.
German (Pape)
[Seite 933] ὁ, att. = στελεόν, verwandt mit στέλεχος, B. A. 64, bei Ath. IV 169 b, aus Anaxipp., wird es unter Kochgeräthen aufgeführt, vielleicht Quirl oder Kelle.
Greek Monolingual
ο, ΝΜΑ
βλ. στειλεός.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
στελεός -οῦ, ὁ [~ στελεά] steel, handvat.
