πολυήγορος
From LSJ
Ποιητὴς, ὁπόταν ἐν τῷ τρίποδι τῆς Μούσης καθίζηται, τότε οὐκ ἔμφρων ἐστίν → Whenever a poet is seated on the Muses' tripod, he is not in his senses
German (Pape)
[Seite 662] viel redend, geschwätzig; Φρόντις, Philisc. ep. (App. 96); Orph. Arg. 487 von der Argo.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
aux longs discours.
Étymologie: πολύς, ἀγορεύω.
Greek Monotonic
πολυήγορος: -ον (ἀγορεύω), αυτός που λέει πολλά, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
πολυήγορος: многоговорящий, говорливый (sc. γυνή Anth.).
