μειλιχίη
From LSJ
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
1 mansuétude, particul. ménagements pour un ennemi dans un combat ; faiblesse, mollesse;
2 bienveillance, sentiments d'amitié.
Étymologie: μειλίχιος.
English (Autenrieth)
mildness, i. e. ‘feebleness,’ πολέμοιο, Il. 15.741†.
Russian (Dvoretsky)
μειλῐχίη: ἡ
1 кротость, ласковость Hes.;
2 слабость, нерешительность, вялость: μ. πολέμοιο Hom. вялое ведение войны.
