ἐργάνη
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
English (LSJ)
[ᾰ], ἡ,
A worker, epithet of Athena, τὴν Διὸς γοργῶπιν Ἐ. S. Fr.844.2, cf. IG12.561, 2.1434, al., 4.990 (Epid.), Ael.VH1.2, Paus. 1.24.3, prob. l. for ἐργάτις in APr.461: Delph. ϝαργάνα Schwyzer 319(1) (vi/v B. C.); cf. ὀργάνη.
II = ἐργασία, PPetr.2p.60 (iii B. C.), Hsch.
German (Pape)
[Seite 1019] ἡ, Beiname der Athene, Beschützerinn der Arbeit, bes. der Webekunst, Soph. frg. 724; D. Sic. 3, 73; Paus. 1, 24; ἐργάνης δαίμονος ἔργα Ael. V. H. 1, 2; H. A. 6, 57.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
1 l'ouvrière, l'industrieuse (Athéna);
2 auteur ou cause de, qui est l'artisan de.
Étymologie: ἔργον.
Greek (Liddell-Scott)
ἐργάνη: ᾰ, ἡ, ἐργάτις, ὡσαύτως ὀργάνη, ἐπίθ. τῆς Ἀθηνᾶς, Λατ. operosa Minerva, Σοφ. Ἀποσπ. 727, Αἰλ. Ποικ. Ἱστορ. 1. 2, Πλούτ. 2, 99Α, Παυσ. 1. 24, 3· πρβλ. ἐργάτις ΙΙ. ΙΙ. = ἐργασία, Κλήμ. Ἀλ. 279, πρβλ. Ἡσύχ.
Russian (Dvoretsky)
ἐργάνη: (ᾰ) ἡ
1 труженица, работница (эпитет Афины как покровительницы ремесел) Soph., Diod., Plut.;
2 создательница, виновница (μνήμη ἁπάντων ἐ. Aesch.).
