κωθωνίζω
τὸ δ' ἡδέως ζῆν καὶ ἱλαρῶς οὐκ ἔξωθέν ἐστιν, ἀλλὰ τοὐναντίον ὁ ἄνθρωπος τοῖς περὶ αὑτὸν πράγμασιν ἡδονὴν καὶ χάριν ὥσπερ ἐκ πηγῆς τοῦ ἤθους προστίθησιν → but a pleasant and happy life comes not from external things, but, on the contrary, man draws on his own character as a source from which to add the element of pleasure and joy to the things which surround him
English (LSJ)
make drunken, Hsch., Phot.:—Pass., drink hard, κ. ταῖς μεγάλαις (sc. κύλιξι) Arist.Pr.872b28, cf. LXX Es.3.15, Mnesith. ap.Ath.11.484a, Phylarch.1 J., Gal.UP4.13; κ. ἀφ' ἡμέρας, de die potare, Plb.23.5.9; κεκωθωνισμένος inebriated, Eub.126, cf. PSI3.172.23 (ii B.C.).
German (Pape)
[Seite 1541] bechern, zechen, gew. im med., sich bezechen, sich betrinken, bei Ath. XI, 483, βεβρεγμένος ἥκω καὶ κεκωθωνισμένος Eubul. ib. I, 23 b, vgl. Phylarch. ibd. VIII, 334 b; Arist. probl. 3, 14; Pol. 24, 5, 9 u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
κωθωνίζω: μέλλ. Ἀττ. -ιῶ, μεθύσκω τινά, Φώτ., Ἡσύχ.· ― Παθ., πίνω «’ς τὰ γερά», κ. ταῖς μεγάλαις (δηλ. κύλιξι) Ἀριστ. Προβλ. 3. 12, πρβλ. Μνησίθ. παρ’ Ἀθην. 484Α, 334Β· κ. ἀφ’ ἡμέρας, de die potare, Πολύβ. 24, 5, 9· κεκωθωνισμένος, μεμεθυσμένος, Εὔβουλ. ἐν Ἀδήλ. 5, κτλ.
Greek Monolingual
κωθωνίζω (Α) κώθων
1. κάνω κάποιον να μεθύσει, μεθώ κάποιον
2. μέσ. κωθωνίζομαι
πίνω πολύ, μεθώ («ὁ δὲ βασιλεὺς καὶ Ἀμὰν έκωθωνίζοντο», ΠΔ).
