ἐχινῆ
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
(sc. δορά), ἡ, A hedgehog's skin, Hdn.Gr.1.334. II ἐ. στρατιωτική, prob. = ἐχινέα, IG11(2).161 B 125 (Delos, iii B.C.).
German (Pape)
[Seite 1126] ἡ, zsgzgn aus ἐχινέα, die Haut des Igels, Arcad. p. 112.
Greek (Liddell-Scott)
ἐχῑνῆ: (δηλ. δορά), ἡ, δέρμα τοῦ ἐχίνου (ἀκανθοχοίρου), Ἀρκάδ. σ. 112, πρβλ. Κόντου Φιλολογ. Σύμμικτα ἐν Ἀθηνᾶς τ. Δ΄, σ. 320.
Greek Monolingual
ἐχινῆ, ἡ (Α) εχίνος
1. (ενν. δορά) δέρμα σκαντζόχοιρου
2. «ἐχινῆ στρατιωτική» — πιθ. ἐχινέα, είδος αγγείου, δοχείου που χρησιμοποιούσαν οι στρατιώτες.
[ΕΤΥΜΟΛ. < εχίνος + κατάλ. -η (πρβλ. λεοντ-ή)].
