ἔνορχις
γραμματική ἐστιν ἐμπειρία τῶν παρὰ ποιηταῖς τε καὶ συγγραφεῦσιν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ λεγομένων → grammar is a practical knowledge of the usage of poets and writers of prose
English (LSJ)
ιος, ὁ, ἡ, Ion. for ἐνόρχης, Hdt. 6.32, 8.105, Luc. DDeor. 4.1.
Spanish (DGE)
-ι
1 de anim. entero, cojudo, no castrado τράγος Luc.Bis Acc.10, σέρφος Sch.Ar.Au.568D., ὕες op. ἐκτομίας ‘castrado’, Alex.Aphr.Pr.4.140.
2 n. de una piedra preciosa enorchis (λίθος) candida est divisisque fragmentis testium effigiem repraesentat Plin.HN 37.159.
German (Pape)
[Seite 850] ιος, = Folgdm; Her. 6, 32. 8, 105; τράγος Luc. D. D. 4, 1; nirgends sicher.
French (Bailly abrégé)
gén. ιος;
c. ἐνόρχης.
Russian (Dvoretsky)
ἔνορχις: ιος Her., Luc. = ἐνόρχης.
Greek (Liddell-Scott)
ἔνορχις: -ιος, ὁ, ἡ, Ἰων. ἀντὶ ἐνόρχης, Ἡρόδ. 6. 32., 8. 105, Λουκ. Θεῶν Διάλ. 4. 1.
Greek Monolingual
ο, η (Α ἔνορχις) όρχις
ενόρχης.
Greek Monotonic
ἔνορχις: -ιος, ὁ, ἡ, Ιων. αντί ἐνόρχης, σε Ηρόδ.
