εὐλιτάνευτος
From LSJ
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
[ᾰ], ον, (λιτανεύω) easily entreated, Sch.A.R.1.1141.
German (Pape)
[Seite 1078] leicht zu erbitten, Schol. An. Rh. 1, 1144.
Greek (Liddell-Scott)
εὐλιτάνευτος: -ον, (λιτανεύω) εὐκόλως εἰς παρακλήσεις ἐνδίδων, Σχόλ. εἰς Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 1141.
Greek Monolingual
εὐλιτάνευτος, -ον (Α)
αυτός που ενδίδει εύκολα σε παρακλήσεις, που εξευμενίζεται εύκολα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + λιτανεύω.
