ποδαγρικός
καὶ ποταμοὺς τινας διαβάντες ἐν μεγίστῃ παρεγινόμεθα κώμῃ → and having crossed some rivers we reached a very large village
English (LSJ)
ποδαγρική, ποδαγρικόν,
A gouty, of persons, Plb.36.14.2, D.S.32.20, Dsc. 1.15, 3.133, Herod.Med. ap. Orib.10.8.9, Plu.Cat.Ma.9.
2 of gout or from gout, gouty, πάθη Id.2.1087e, cf. Ph.1.525; νόσος D.L.5.68; τὰ ποδαγρικά = gout Hp.Aph.5.25, Thphr. HP 9.9.1.
3 for gout, δυνάμεις, φάρμακον, Dsc.5.128, Gal.11.432.
German (Pape)
[Seite 642] ή, όν, podagrisch, an der Fußgicht leidend, Sp., bes. Medic.; ῥεύματα, Plut. non posse. 3.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
1 qui a la goutte aux pieds, podagreux, podagre;
2 qui concerne la goutte.
Étymologie: ποδάγρα.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ποδαγρικός -ή -όν ποδάγρα geneesk. jichtlijder; subst. τὰ ποδαγρικά = jicht.
Russian (Dvoretsky)
ποδαγρικός:
1 страдающий подагрой Plut.;
2 подагрический (ῥεύματα Plut.; νόσος Diog. L.).
Greek (Liddell-Scott)
ποδαγρικός: -ή, -όν, ὑποκείμενος εἰς ποδάγραν, πάσχων ἐξ ἀρθρίτιδος, Πλουτ. Κάτων Πρεσβύτ. 9. 2) ὁ ἀνήκων εἰς ποδάγραν ἢ προερχόμενος ἐκ ποδάγρας, ῥεύματα ὁ αὐτ. 2. 1087Ε· νόσος π. Διογ. Λ. 5. 68, οὕτω, τὰ ποδαγρικὰ Ἱππ. Ἀφ. 1254, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 9. 9, 1.
Greek Monolingual
-ή, -όν, ΜΑ ποδάγρα
1. αυτός που αναφέρεται στην ποδάγρα ή προέρχεται από ποδάγρα (α. «εἰ ποδαγρικῷ χρήσαιτο πάθει», Φίλων
β. «νόσῳ ποδαγρικῇ καταπονηθείς», Διογ. Λαέρ.)
2. αυτός χρησιμεύει για τη θεραπεία της ποδάγρας («ποδαγρικὸν φάρμακον», Γαλ.)
Greek Monotonic
ποδαγρικός: -ή, -όν, υποκείμενος σε ποδάγρα, σε Πλούτ.
Middle Liddell
ποδαγρικός, ή, όν [from ποδάγρα
liable to gout, gouty, Plut.
