Σημ

Greek (Liddell-Scott)

Σημ: 1. Τὸ κι (kι, qι) ἐν μὲν Ἀττικῇ καὶ Βοιωτίᾳ καὶ μέρει τῆς Θεσσαλίας, ἔτι δ’ ἐν Εὐβοίᾳ καὶ Κρήτῃ, ἐμφανίζεται ὡς ττ, ἀλλαχοῦ δ’ ὡς σσ, οἷον (ἐκ ῥίζης paq) πάτταλος, πάσσαλος· (plaq) πλήττω, πλήσσω· (peq) πέττω, πέσσω· (γλωχὶς) γλῶττα, γλῶσσα· (ἥκιστα) ἥττων, ἥσσων· Λατ. picis, πίττα, πίσσα· (ἐλαχὺς) ἐλάττων, ἐλάσσων· (ταχὺς) θάττων, θάσσων· (ταραχὴ) ταράττω, ταράσσω, κλπ. - Τὸ φαινόμενον τοῦτο παρατηρεῖται ἐνίοτε καὶ ἐν τοῖς τι καὶ θι, οἷον· *προτιο, πρόσσω· χαριεντια, χαρίεσσα· *κορυθιο, κορύσσω· Ἰνδ. mádhyas, *μεθιος, Λατ. medius, Βοιωτ. μέττος, μέσος, Ἀττ. μέσος· *ὁτιος, ὅσος· ἔτι δ’ ἐν αρχῇ λέξεων, ἔνθα δ’ ὅμως τὸ διπλοῦν σύμφωνον ἀναγκαίως γράφεται ἁπλοῦν, οἷον· σεύω, ἀλλ’ ἔσσευε, ὅτε σσεύετο (Ἰλ. Ρ. 463)· (ἐκ ῥίζης κιο- ῾οὗτος᾽) τήμερον σήμερον, καὶ τῆτες σῆτες.