κατάκλισις
ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → for he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
εως, ἡ,
A making one to lie down, seating him at table, opp. ὑπανάστασις, Pl.R.425b, Arist.EN1165a28; ἡ κ. τοῦ γάμου the celebration of the marriage feast, Hdt.6.129. II (from Pass.) lying at table, sitting at meat, Arist.Pol.1336b9,21; παρά τινι Pl.Smp.175e; τὸ σχῆμα τῆς κ. Plu.2.679f, cf. Porph.Abst.2.61. 2 way of lying in bed, τὴν κ. ποιείσθω ἐπὶ τὴν ὑγιᾶ γνάθον Hp.Art.33, cf.Prog.3 (pl.). b taking to one's bed, of a sick person, Id.Epid.4.31, J.AJ4.8.33, etc. c causing one to take to his bed, i. e. striking with disease, PMag.Par.1.2496. d Astrol., horoscope cast at the hour when a patient takes to his bed, Gal.19.529, Cat.Cod.Astr.1.20, 8(4).57.
German (Pape)
[Seite 1354] ἡ, das Niederlegen, sich Hinlegen, zu Bette; τοῦ γάμου, das Beilager, Her. 6, 129; zu Tische, πολλοῦ τιμῶμαι τὴν παρὰ σοὶ κατάκλισιν Plat. Conv. 175 e; κατακλίσεις καὶ ὑπαναστάσεις Rep. IV, 425 b, wie Arist. Eth. 9, 2, bei Tische den Aelteren einen höheren Platz einräumen; Sp.
Greek (Liddell-Scott)
κατάκλῐσις: -εως, ἡ, τὸ νὰ κάμῃ τίς τινα νὰ κατακλιθῇ ἢ νὰ καθίσῃ παρὰ τὴν τράπεζαν, τιμὴν ἀποδοτέον τῷ πρεσβυτέρῳ ὑπαναστάσει καὶ κατακλίσει καὶ τοῖς τοιούτοις, = μὲ τὸ νὰ ὑπανίστανται ἐκ τῆς ἕδρας αὐτῶν πρὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ νὰ καθίζωσιν αὐτοὺς εἰς τὴν καλλιτέραν θέσιν τῶν συμποσίων, Πλάτ. Πολ. 425Β∙ σιγάς τε τῶν νεωτέρων παρὰ πρεσβυτέροις καὶ κατακλίσεις καὶ ὑπαναστάσεις Ἀριστ. Ἡθ. Ν. 9. 2, 9∙ ἡ κ. τοῦ γάμου, ἡ εὐωχία κατὰ τὴν ἑορτὴν τοῦ γάμου, Ἡρόδ. 6. 129. ΙΙ. (ἐκ τοῦ κατακλίνεσθαι), τὸ καθῆσθαι παρὰ τὴν τράπεζαν, ἤτοι ἐπὶ δεῖπνον, Ἀριστ. Πολιτικ. 7. 17, 9 καὶ 11∙ παρά τινι Πλάτ. Συμπ. 175Ε. 2) τρόπος τοῦ κατακλίνεσθαι ἐπὶ τῆς κλίνης, π. χ. ἐπὶ γνάθον Ἱππ. π. Ἄρθρ. 799, πρβλ. Προγν. 37∙ ἡ ἐν τῇ νοσηλείᾳ κ. Ἰωσήπ. Ἰουδ. Ἀρχ. 4. 8, 33.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
1 action de se coucher;
2 état d’une personne couchée.
Étymologie: κατακλίνω.
