κισσοστέφανος

Ὅρκον δὲ φεῦγε καὶ δικαίως κἀδίκως (κἂν δικαίως ὀμνύῃς) → Iurare fugias, vere, falso, haud interest → Zu schwören meide, gleich ob richtig oder falsch

Menander, Monostichoi, 441

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: κισσοστέφᾰνος	Medium diacritics: κισσοστέφανος	Low diacritics: κισσοστέφανος	Capitals: ΚΙΣΣΟΣΤΕΦΑΝΟΣ
Transliteration A: kissostéphanos	Transliteration B: kissostephanos	Transliteration C: kissostefanos	Beta Code: kissoste/fanos

English (LSJ)

ον,

A ivy-crowned, of Dionysus, AP9.524.11.

[Seite 1443] = Folgdm; Bacchus, Anth. IX, 524, 11.

κισσοστέφᾰνος: -ον, ἐστεμμένος κισσῷ, Ἀνθ. Π. 9, 524, 11.

ος, ον :
couronné de lierre.
Étymologie: κισσός, στέφανος.