ἄωτος
εἰ δὲ τύχῃ τις ἔρδων, μελίφρον' αἰτίαν ῥοαῖσι Μοισᾶν ἐνέβαλε → if someone is successful in his deeds, he casts a cause for sweet thoughts into the streams of the Muses
English (LSJ)
ον, (οὖς)
A without ears, Plu.2.963b; of vessels, without lugs, Philet. ap. Ath.11.783a, dub. in Call.Fr.115, cf. Aët.1.138.
German (Pape)
[Seite 422] (οὖς), ohne Ohr, taub, Plut. sol. an. 5; ohne Henkel, nach Ath. XI, 783 a von einem Becher, der deshalb auch τὸ ἄωτον hieß.
Greek (Liddell-Scott)
ἄωτος: -ον, (οὖς) στερούμενος ὤτων, ἀλλ’ οὐ διὰ τοῦτο τυφλός, οὐδὲ ἄωτος ὁ ἄνθρωπός ἐστιν Πλούτ. 2. 963Β· ἐπὶ ἀγγείων στερουμένων λαβῆς ἢ λαβῶν, «ἄωτον παρὰ Κυπρίοις τὸ ἔκπωμα, ὡς Πάμφιλος. Φιλητᾶς δὲ ποτήριον οὖς οὐκ ἔχον» Ἀθήν. 783.
French (Bailly abrégé)
1ου (ὁ) :
c. ἄωτον.
2ος, ον :
sans oreilles, sourd.
Étymologie: ἀ, οὖς.
English (Autenrieth)
or ἄωτον (ἄϝημι): floss, fleece; of wool, Od. 1.443, Od. 9.434; and of the ‘nap’ of linen, Il. 9.661.
