ἐπικραιαίνω
From LSJ
Ἀμήχανον δὲ παντὸς ἀνδρὸς ἐκμαθεῖν ψυχήν τε καὶ φρόνημα καὶ γνώμην πρὶν ἂν ἀρχαῖς τε καὶ νόμοισιν ἐντριβὴς φανῇ → It is impossible to know the spirit, thought, and mind of any man before he be versed in sovereignty and the laws
German (Pape)
[Seite 952] ep. = Folgdm; οὐδ' ἄρα πώ οἱ ἐπεκραίαινε Κρονίων Il. 2, 419, er erfüllte, gewährte es nicht; νῦν μοι τόδ' ἐπικρήηνον ἐέλδωρ 1, 455 u. öfter; vgl. Callim. Dian. 40.
French (Bailly abrégé)
impf. 3ᵉ sg. ἐπεκραίαινε, ao. impér. ἐπικρήηνον;
épq. c. ἐπικραίνω.
Étymologie: ἐπί, κραιαίνω.
English (Autenrieth)
aor. opt. ἐπικρήνειε, imp. ἐπικρήηνον: bring to fulfilment, fulfil, accomplish. (Il.)
