δυσεξίτηλος
Νέµουσι δ' οἴκους καὶ τὰ ναυστολούµενα ἔσω δόµων σῴζουσιν, οὐδ' ἐρηµίᾳ γυναικὸς οἶκος εὐπινὴς οὐδ' ὄλβιος → They manage households, and save what is brought by sea within the home, and no house deprived of a woman can be tidy and prosperous
English (LSJ)
[ῐ], ον, not easily perishing, ἄνθος φαρμάκων Str. 11.8.7, cf. Plu.2.696d, Philum.Ven.4.3.
Spanish (DGE)
-ον
1 agr. difícil de estropearse, que no se echa a perder de ajos, cebollas, Dsc.Ther.3, Philum.Ven.4.3.
2 difícil de borrar, difícil de quitar τὸ ἄνθος de un vestido teñido, Str.11.8.7, τὸ ἔλαιον Plu.2.696d.
German (Pape)
[Seite 679] schwer auszutilgen, unvergänglich; Strab. XI p. 516; Plut. Symp. 6, 9, 3.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
difficile à détruire, à effacer.
Étymologie: δυσ-, ἐξίτηλος.
Russian (Dvoretsky)
δυσεξίτηλος: с трудом уничтожающийся, стойкий (ἔλαιον Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
δυσεξίτηλος: [ῑ], -ον, ὁ δυσκόλως ἀφανιζόμενος, ἐξαλειφόμενος, Στράβων 516, Πλούτ. 2. 696D.
Greek Monolingual
-ο (AM δυσεξίτηλος, -ον)
αυτός που με δυσκολία αφαιρείται ή σβήνει.
