κοσμοχαλασιά

From LSJ

αὐτὸν κέκρουκας τὸν βατῆρα τοῦ λόγου → you have struck the very threshold of the argument, you have struck the most important and chiefmost point

Source

Greek Monolingual

και κοσμοχάλαση, η
1. μεγάλη ταραχή και αναστάτωση τών στοιχείων της φύσης, θεομηνία, χαλασμός κόσμου
2. πολύς θόρυβος, μεγάλη φασαρία που προέρχεται από πολλούς ανθρώπους, πανδαιμόνιο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κοσμ(ο)- + χαλασιά / χάλαση (< χαλώ)].