πληρούντως
From LSJ
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
Adv. completely, exactly, Nicom.Ar.1.18.
German (Pape)
[Seite 634] adv. part. praes. von πληρόω, ausfüllend, Nicom. arithm. 1, 18 u. öfter.
Greek (Liddell-Scott)
πληρούντως: ἐπίρρ., ἐντελῶς, ἀκριβῶς, Θεολ. Ἀριθμ. σ. 94.
Greek Monolingual
Α
επίρρ. εντελώς, καθ' ολοκληρίαν.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πληρῶν, -οῦντος, μτχ. του πληρῶ + επιρρμ. κατάλ. -ως].
