alluo

From LSJ

γέρων βοῦς ἀπένθητος δόμοισι → the old ox is not lamented by the family members

Source

Latin > English

alluo alluere, allui, - V TRANS :: wash/flow past/near/against, lap; beset; bathe (pers.) (tears); deposit silt

Latin > English (Lewis & Short)

al-lŭo: (adl-), ŭi, 3, v. n.,
I to flow near to, to wash against, to bathe, of the sea, the waves, etc. (perh. not used before the Cic. per.).
I Lit.: non adluuntur a mari moenia, Cic. Verr. 2, 5, 37, § 96: ita jactantur fluctibus, ut numquam adluantur, id. Sex. Rosc. 72: fluvius latera haec adluit, id. Leg. 2, 3, 6: flumen quo adluitur oppidum, Plin. 6, 4; Verg. A. 8, 149: amnis ora vicina adluens, Sen. Hippol. 1232: adluit gentes Maeotis, id. Oedip. 475.—
II Fig.: (Massilia) cincta Gallorum gentibus barbariae fluctibus adluitur, Cic. Fl. 26, 63.

Latin > German (Georges)

al-luo (ad-luo), uī, ere, an etw. anspülen, etw. bespülen, vom Meere, Flusse usw., fluvius latera haec alluit, Cic.: montes, quorum alluant radices lacus ac fluvii, Varr.: moenia alluuntur a mari, Cic.: urbs mari alluitur, Liv.: urbis murus fluctu alluitur, Liv. – eorum ossa ita iactantur fluctibus, ut numquam alluantur, (von ihnen) bespült, d.i. berührt werden, Cic. Rosc. Am. 72; or. 107. – doppelsinnig, Massilia cum... barbariae fluctibus alluatur, vom afrikan. Meere u. von den Fluten der Barbarei u. Roheit, Cic. Flacc. 63.

Latin > Chinese

alluo, is, ui, ere. 3. (luo.) :: 流過 淹地。 Multas alluit Tagus urbes 沿大咢 河有殊多府。