ὀνειδισμός

English (LSJ)

ὁ,

   A reproach, Ep. Rom.15.3 (pl.), al., J.AJ19.7.1, Plu.Art.22 ; calumny, Vett.Val.65.7, 73.10 (both pl.).

German (Pape)

[Seite 345] ὁ, die Schmähung, Beschimpfung, der Vorwurf, D. Hal. u. a. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ὀνειδισμός: ὁ, τὸ ὀνειδίζειν, μέμψις, ὕβρις, Πλουτ. Ἀρτοξ. 22.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
injure, outrage, ou simpl. reproche.
Étymologie: ὀνειδίζω.

English (Strong)

from ὀνειδίζω; contumely: reproach.

English (Thayer)

ὀνειδισμοῦ, ὁ (ὀνειδίζω) (cf. Winer s Grammar, 24), a reproach: ὁ ὀνειδισμός τοῦ Χριστοῦ i. e. such as Christ suffered (for the cause of God from its enemies), Winer s Grammar, 189 (178). (Plutarch, Artax. 22; (Dionysius Halicarnassus); the Sept. chiefly for חֶרְפָּה.)

Greek Monolingual

(ΑΜ ὀνειδισμός) ονειδίζω
1. ύβρις, προσβολή
2. μομφή
3. χλευασμός, ταπείνωση
4. επίπληξη
αρχ.
συκοφαντία, διαβολή.

Russian (Dvoretsky)

ὀνειδισμός: ὁ Plut., NT = ὀνείδισμα.