ἀντίον

English (LSJ)

1 (as adverb) = ἄντην, v. ἀντίος.
2 τό, a part of the loom, Ar.Th.822, cf. Poll.7.36,10.125.
3 generally, loom, ἀντίον ὑφαινόντων LXX2 Ki.21.19, al.

Spanish (DGE)

-ου, τό
1 enjullo cilindro del telar donde se enrolla la tela, Ar.Th.822, LXX 2Re.21.19, POxy.264.4 (I d.C.), 2773.13 (I d.C.), Poll.7.36.
2 polea o cabrestante donde se enrollan los cables de un barco SB 1.4 (III d.C.).

English (Woodhouse)

in presence of, in the presence of

French (Bailly abrégé)

adv. • ἀντίον, • ἀντία :
1 en face de, gén.;
2 contre, à l'encontre de, gén. rar. dat.
3 de son côté, à son tour : τὸν δ’ ἀντίον ηὔδα OD il lui répondit.
Étymologie: ἀντί.

German (Pape)

[Seite 256] τό, Ar. Ih. 822, τἀντίον, neben κανών (bei Alex., = κανών Homers), das Weberschiff, LXX. adv., s. ἀντίος.

Greek Monolingual

(I)
ἀντίον, το (AM) αντί
1. κυλινδρικό όργανο του υφαντικού ιστού, το αντί
αρχ.
ολόκληρος ο υφαντικός ιστός, ο αργαλιός.
(II)
ἀντίον επίρρ. (AM)
βλ. αντίος.

Russian (Dvoretsky)

ἀντίον:
I τό навой ткацкого станка Arph.
II adv.
1 напротив, против (ἷζεν Hom.);
2 в свою очередь (τὸν δ᾽ ἀ. ηὔδα Hom.).
III и ἀντία в знач. praep. cum gen. (редко cum dat.)
1 напротив, лицом к лицу (ἀ. τινὸς στήσεσθαι Hom.);
2 в присутствии (ἀ. τινὸς μηδεμίαν φωνὴν ἱέναι Her.);
3 (со смыслом враждебности), против (ἀ. τινὶ ἐρίζειν Pind.; ἀ. τινὶ ἐς μάχην ἰέναι Her.).

Greek Monotonic

ἀντίον: ως επίρρ. = ἄντην, βλ. ἀντίος.

Greek (Liddell-Scott)

ἀντίον: ὡς ἐπίρ. = ἄντην, ἴδε ἐν λέξ. ἀντίος.

French (Bailly abrégé)

1neutre de ἀντίος.