αἰθέριος

English (LSJ)

α, ον, also ος, ον E.Fr.839.10, Arist.Mu.392a31:—A of αἰθήρ or the upper air, hence, 1 high in air, on high, A.Pr.158 (anap.), Th.81, S.OC1082, etc.; αἰθερία ἀνέπτα flew up into the air, E.Med. 440, cf. Andr. 830; αἰ. γῆ, of the moon, Pythag. ap. Simp.in Cael.511.26: epithet of Zeus, Arist.Mu.401a17. 2 ethereal, heavenly, φύσις Parm.10.1; οἱ αἰ. Hierocl.in CA 27 P.484M.; γονή E.Fr.l.c. Adv. ἀερίως Iamb.Myst.1.9.—Trag. only in lyr.

Spanish (DGE)

-α, -ον
• Morfología: [-ος, -ον E.Fr.839.10, Arist.Mu.392^a31; eol. gen. -ίω IG 12(2).484.9 (Mitilene III d.C.)]
I 1 que está en lo alto, en el cielo, celeste κόνις A.Th.81, κίνυγμα A.Pr.158, νεφέλα S.OC 1082, cf. nubis, nimbus, aura Lucr.4.182, Verg.Aen.8.608, Ou.AA 2.59, Lucr.3.405, Verg.G.2.292, αἰ. οἰωνός A.R.2.1254, ζῷα S.E.M.9.87, δεσμοί Nonn.D.47.449, μύκημα Nonn.D.38.38, ἅρμα del carro del Sol (cf. I 2), Nonn.D.38.413
• αἰ. γῆ = la luna Pythag.B 37, ταύτην (σεληνιακὴν σφαῖραν) γὰρ αἰθερίαν γῆν καλεῖσθαι παρ' Αἰγυπτίοις Porph.in Tim.16
• como pred. αἰθερία δ' ἀνέπτα = voló hacia lo alto E.Med.440, cf. Pi.Fr.52na.18, πάλλε πόδ' αἰθέριον ref. una danza etérea, e.d., ligera, E.Tr.325.
2 en sent. divino que vive en el cielo, celestial προσέχετε τὸν νοῦν τοῖς ἀθανάτοις ἡμῖν, τοῖς αἰὲν ἐοῦσιν, τοῖς αἰθερίοις = prestadnos atención a los inmortales, los eternos, los celestiales Ar.Au.689, μετὰ δὲ τὴν αἰθέριον καὶ θείαν φύσιν Arist.Mu.392^a31, de Zeus, Arist.Mu.401^a17, IG l.c., Hell.10.20 nota 6 (Mileto), Musae.8, cf. Ou.Ib.474, πύλας ... Οὐλύμποιο αἰθερίας A.R.3.160, cf. Verg.Aen.6.579
• de Bizante αἰθέριον βλάστημα Nonn.D.3.366, ψυχὴν αἰθερείαις αἰῶσι θέτο IChr.M.5.7 (III d.C.)
• etéreo, divino γονή E.Fr.839.10, aetheriusque Platon Manil.1.774
• subst. οἱ αἰθέριοι Hierocl.in CA 27, cf. supra Ou.Ib.474.
3 en sent. fil. relativo al elemento éter, etéreo εἴσῃ δ' αἰθερίαν τε φύσιν τά τ' ἐν αἰθέρι πάντα σήματα Parm.B 10.1, φλογὸς αἰθέριον πῦρ Parm.B 8.56, cf. B 1.13, aetherius ignis Ou.Fast.1.473, αἰθέριον μένος Emp.B 115.9, δῖνος Ar.Nu.380, εἴτε γαρ πύρινά ἐστι τὰ ἄστρα, εἴτε αἰθέρια Gem.17.15.
II adv. αἰθερίως = en el éter op. ἀερίως Iambl.Myst.1.9
• purísimamente, EM α 475.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
qui s'avance, s'élève ou brille dans les airs ; αἰθέριον κίνυγμα ESCHL figure suspendue dans les airs.
Étymologie: αἰθήρ.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

αἰθέριος -α -ον αἰθήρ in of van de hemel, lucht:; διά … αἰθερίας … πλακός door de hemelse vlakte Eur. El. 1349; αἰθερίαν … φύσιν de hemelse natuur Parm. B 10.1; pred.: αἰθερία … ἀνέπτα ze is de lucht in gevlogen Eur. Med. 440.

Russian (Dvoretsky)

αἰθέριος: 3, редко
1 эфирный, воздушный (φύσις Arst.; πῦρ, ὕδωρ Plut.): αἰθέριον μένος Plut. напор воздуха;
2 высоко вздымающийся (κόνις Aesch.; πέτρα Eur.); высоко парящий, небесный (νεφέλαι Soph.; νέφος Arph.): πάλλειν πόδ᾽ ἀρθέριον Eur. высоко поднимать ногу (в пляске), плясать; ἔρρ᾽ αἰ! Eur. поднимись на воздух!, т. е. прочь!, долой!

Greek (Liddell-Scott)

αἰθέριος: -α, -ον, καὶ ος, ον, Εὐρ. Ἀποσπ. 836. Ἐκ του αἰθέρος, ἤτοι τοῦ ἀνωτάτου στρώματος τοῦ ἀέρος, καὶ ἑπομένως· 1) ὑψηλὰ ἐν τῷ ἀέρι, ἐν τῷ ὕψει, Αἰσχύλ. Πρ. 157, Θ. 81, Σοφ. Ο. Κ. 1082 κτλ.· αἰθερία ἀνέπτα, ἀνυψώθη εἰς τὸν ἀέρα ἱπταμένη, Εὐρ. Μήδ. 440. Πρβλ. Ἀνδρ. 830. 2) αἰθέριος, οὐράνιος, γονή, Εὐρ. Ἀποσπ. ἔνθ. ἀνωτ. - Ἐπίρρ. -ίως, Ἰαμβλ. Μυστ. 1. 9. Παρὰ Τραγικοῖς ἐν χρήσει μόνον ἐν λυρικοῖς χωρίοις. Ὡσαύτως ἐν Ἀριστ. Κόσμ. 2, 10., 7, 2.

English (Slater)

αἰθέριος ]σφιν ἔγειρον[ ]αἰθέρἰ ἑλικ[ (Snell: αἰθέρι Zuntz.) Πα. 13a. 18.

Greek Monotonic

αἰθέριος: -α, -ον, επίσης, -ος, -ον (αἰθήρ), αυτός που ανήκει ή είναι μέσα στο ανώτατο στρώμα αέρα, αυτός που βρίσκεται ψηλά στον αέρα, αυτός που βρίσκεται στα ύψη, σε Αισχύλ., Σοφ. κ.λπ.· αἰθερία ἀνέπτα, υψώθηκε στον αέρα πετώντας, σε Ευρ.

Middle Liddell

αἰθήρ
of or in the upper air, high in air, on high, Aesch., Soph., etc.; αἰθερία ἀνέπτα flew up into the air, Eur.

Léxico de magia

-ον etéreo, que habita el éter de divinidades σε, μέγιστε, αἰθέριε, κλῄζω a ti, el más grande, etéreo, te invoco P III 213 ἀφρογενὴς Κυθέρεια ..., αἰθερία nacida de la espuma, Citerea, etérea P IV 2916 ἵνα μοι ἦν ὑπήκοος πᾶς δαίμων οὐράνιος καὶ αἰθέριος para que me sirva todo demon celestial y etéreo P V 166 de elementos diversos ὦ μέγα, μέγιστον ... σχῆμα κόσμου ... αἰθέριον oh grande, muy grande, etérea forma del cosmos P IV 1140 ἑπτὰ δὲ παρθενικαὶ κατεκοίμισαν αἰθέριον πῦρ y siete vírgenes apagaron el etéreo fuego SM 88 8 αἰθέριον δρόμον εἱλίσσων tú que haces girar el curso etéreo P V 404 P VII 671 αἰθερίοισι τρίβοισι μέγαν πόλον ἀμφιελίσσων tú que haces girar el gran polo por etéreos caminos P IV 1959 P IV 438 P VIII 76

German (Pape)

α, ον (Arist. mund. 2 ἡ αἰθέριος φύσις), ätherisch, κόνις, zum Himmel sich erhebender Staub, Aesch. Spt. 81; νεφέλαι Soph. O.C. 1084; νέφος Ar. Av. 776; oft Eur., αἰθερία ἀνέπτα, zum Äther; πάλλε πόδ' αἰθέριον Tr. 325; αἰθερία πέτρα Suppl. 989, der hohe Fels; sp.D. Seltener in Prosa, Tim.Locr. 96c; πῦρ Plut. Lys. 12; ὕδωρ aqu. et ign. 3.