ἐπιστροφή

English (LSJ)

ἡ,

   A turning about, τῆς τοῦ ἀτράκτου δίνης Pl.R.620e; twisting, Thphr.HP3.13.3; of strands, Ph.Bel.58.15; τῶν σχοινίων Plu.Alex.25 (pl.); ἡ εἴσω ἐ. τῶν δακτύλων Philostr.Im.1.23.    2. bending of a bow, Str.2.5.22.    3. curve, winding of a bay, ib.33; of a river, Ptol.Alm.8.1.    II. intr., turning or wheeling about, δαΐων ἀνδρῶν ἐπιστροφαί, i.e. hostile men turning to bay, S.OC1045 (lyr.); tossing, of a restless patient, Hp.Epid.7.83 (pl.); μυρίων ἐπιστροφαὶ κακῶν renewed assaults of ills unnumbered, S.OC537 (lyr.), cf. Arr. An.7.17.5; esp.in military evolutions, Plb.10.23.3, Plu.Phil.7; wheeling through a right angle, Ascl.Tact.10.4, etc. (but, as a general term, αἱ ἐ. τῶν ἵππων ib.7.2, cf. Arr.Tact.16.7); of ships, putting about, tacking, Th.2.90,91; ἐξ ἐπιστροφῆς by a sudden wheel, Plb.1.76.5, Plu.Tim.27; but ἐξ ἐπιστροφῆς παθεῖν to have a relapse, Hp. Coac.251.    2. turn of affairs, reaction, counter-revolution, μή τις ἐ. γένηται Th.3.71; result, end, Plb.21.32.15 (dub.l.).    3. attention paid to a person or thing (ἐπιστρέφω 11.3), ξενοτίμους δωμάτων ἐ. respect for guests, A.Eu.548; πρὸ τοῦ θανόντος τήνδ' ἔθεσθ' ἐ. S.OT134; ὧν ἐ. τις ἦν to whom any regard was due, E.IT671; so ἐπιστροφῆς ἄξιον X.HG5.2.9; παραμυθέεσθαι μετ' ἐπιστροφῆς καὶ ὑποδέξιος Hp. Decent.16; ἐ. ποιεῖσθαι Philipp. ap. D.12.1, cf. 19.306, etc.; ἐ. ἔχειν τινός Men.836; περί τινος Chrysipp.Stoic.3.187, etc.; ἐπιστροφῆς τυγχάνειν Plb.4.4.4, etc.    b. Philos., turning towards, πρὸς τὰ τῇδε Plot.4.3.4; ψυχὴ καταδεῖται πρὸς τὸ σῶμα τῇ ἐ. τῇ πρὸς τὰ πάθη τὰ ἀπ' αὐτοῦ Porph.Sent.7.    4. moving up and down in a place, mostly in pl., πατρῴων δωμάτων ἐπιστροφαί the range of them, A.Th.648; οἷσιν οὐκ ἐπιστροφαί men who have no business here, E.Hel.440; βούνομοι ἐ. haunts of the grazing herds, A.Fr.249; so Κίλιξ δὲ χώρα καὶ Σύρων ἐπιστροφαί (cj. for Σηρῶν ἐνστροφαί) ib.271.    5 intentness, vehemence, ἐπιστροφὴν εἶχεν ὁ λόγος καὶ ἔρρωτο Philostr.VS1.21.5 ; θρασυτέρᾳ τῇ ἐ. χρήσασθαι ib.2.5.2.    b gravity of deportment, ἡ ἐ. τοῦ εἴδους Id.Im. 2.16.    6 correction, reproof, Plu.2.55b.    7 conversion, Act.Ap.15.3 ; ἡ πρὸς θεὸν ἐ. Hierocl.in CA24p.473M.    8 in Philos., return to the source of Being, Plot.1.2.4 ; ἡ ἐ. πρὸς αὑτόν Id.5.3.6, cf. Procl. Inst.31 ; [ἡ ἐ.] τοῦ προελθόντος ἐπάνοδος εἰς τὸ γεννῆσαν Dam.Pr.75 ; ἡ ἐ. τῆς ἐκστάσεώς ἐστιν ἐπανόρθωσις ib.61.    9 in Logic, conversion of a proposition, ἡ σὺν ἀντιθέσει ἐ. the contraposition, Suppl.ad Procl. in Prm.p.1004S.

German (Pape)

[Seite 986] ἡ, 1) das Umkehren, Herumdrehen, Sp., wie Plut. Al. 25. – 2) gew. vom med., – a) das sich Herumdrehen, die Drehung, Wendung, τῆς τοῦ ἀτράκτου δίνης Plat. Rep. X, 620 e; δαΐων ἀνδρῶν ἐπιστροφαί, das Umwenden auf der Flucht zum neuen Angriff, Soph. O. C. 1049; u. so öfter von den Bewegungen u. Schwenkungen des Heeres, Thuc. 2, 90, Pol. 10, 21, 3; ἐξ ἐπιστροφῆς, 1, 76, 5 u. öfter; vgl. Plut. Tim. 27; Hippocr. οἱ ἐξ ἐπιστροφῆς παθόντες, vom Rückfall der Krankheit; dah. μυρίων γ' ἐπιστροφαὶ κακῶν Soph. O. C. 542, der immer wiederkehrende Andrang des Unglücks; die Wendung der Dinge, Thuc. 3, 71; dah. auch Ausgang, Ende, τοιαύτην ἔσχε τὴν ἐπιστροφήν Pol. 22, 15, 15. – b) das sich wohin Kehren, die Einkehr, auch der Ort selbst, wo man einkehrt, πόλιν ἕξει πατρῴων δωμάτων τ' ἐπιστροφάς Aesch. Spt. 630; ξενοτίμους ἐπιστροφὰς δωμάτων Eum. 518, vgl. frg. 234; οἷσιν οὐκ ἐπιστροφαί, die sich hier nicht aufhalten dürfen, Eur. Hel. 440. Und übtr., Aufmerksamkeit, Beachtung, πρὸ τοῦ θανόντος τήνδ' ἔθεσθ' ἐπιστροφήν Soph. O. R. 134, für den Todten Sorge tragen; ἴσασι πάντες ὧν ἐπιστροφή τις ἦν Eur. I. T. 671; ἄξιον ἔδοξε ἐπιστροφῆς εἶναι, beachtenswerth, schien Ueberlegung zu verdienen, Xen. Hell. 5, 2, 9; οὐδεμίαν ἐποιεῖσθε ἐπιστρ. Dem. 12, 1 (ep. Phil.); Folgde, wie Pol. 5, 93, 9; vgl. noch Dem. 19, 306 ἐὰν ἐπιστροφὴν ἡ πόλις ποιήσηται καὶ πρέσβεις πέμψῃ, δίκην ἐκεῖνοι δώσουσι; περί τινος, Hierocl. Stob. fl. 85, 21; ἐπιστροφὴν ἔχειν τινός Sext. Emp. adv. math. 1, 54; Plut.; – woran sich die Bdtg Ahndung, Strafe schließt, wie Pol. 4, 4, 4, der ἐπιστροφῆς καὶ κολάσεως ἄξιον 27, 17, 7 vrbdt. – Bei Philostr. u. Rhett. τοῦ λόγου, das Angespannte, Kernhafte des Styls. Vgl. ἐπιστρεφής.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπιστροφή: ἡ, (ἐπιστρέφω) περιστροφή, ὑπὸ τὴν ἐκείνης χεῖρά τε καὶ ἐπιστροφὴν τῆς τοῦ ἀτράκτου δίνης Πλάτ. Πολ. 620Ε· συστροφή, «στρήψιμον», τῶν σχοινίων Πλουτ. Ἀλεξ. 25. ΙΙ. ἀμεταβ., δαΐων ἀνδρῶν ἐπιστροφαί, περὶ πολεμίων, στρεφομένων ὅπως ἀντιμετωπίσωσί τινα, Σοφ. Ο. Κ. 1045· μυρίων ἐπιστροφαὶ κακῶν, ἐπανειλημμέναι προσβολαὶ ἀναριθμήτων κακῶν, αὐτόθι 537, πρβλ. Διόδ. 19. 83, Ἀρρ. Ἀν. 7. 17· ἰδίως ἐν στρατιωτικοῖς ἑλιγμοῖς, Πολύβ. 10. 21, 3 (ἔνθα ἴδε Schweigh.), Πλουτ. Φιλοπ. 7· ἐπὶ πλοίων, ἀλλαγὴ τῆς διευθύνσεως, στροφή, ἡ ἐπ. ἐς τὴν εὐρυχωρίαν Θουκ. 2. 90, 11· ἐξ ἐπιστροφῆς, δ’ αἰφνιδίας στροφῆς, Πολύβ. 1. 76, 5, Πλουτ. Τιμολ. 27· ἀλλά, ἐξ ἐπιστροφῆς παθεῖν, ἐξ ὑποτροπιάσεως, Ἱππ. Κωακ. Προγν. 159. 2) ἐναντία φορὰ τῶν πραγμάτων, μετατροπὴ αὐτῶν, μή τις ἐπ. γένηται Θουκ. 3. 71· ἀποτέλεσμα, τέλος, Πολύβ. 22. 15, 15. 3) προσοχὴ εἴς τι πρόσωπον ἢ πρᾶγμα, φροντὶς περὶ αὐτοῦ (πρβλ. ἐπιστρέφω ΙΙ. 3), πρὸ τοῦ θανόντος τήνδ’ ἔθεσθ’ (πρβλ. ἐπιστρέφω ΙΙ. 3), πρὸ τοῦ θανόντος τήνδ’ ἔθεσθ’ ἐπ. Σοφ. Ο. Τ. 134· ὧν ἐπιστροφή τις ἦν, ὅσοι ἐπιμέλειάν τινα ποιοῦνται τῶν πραγμάτων, Εὐρ. Ι. Τ. 671· οὕτως, ἐπιστροφῆς ἄξιον Ξεν. Ἑλλ. 5.2, 9· ἐπ. ποιεῖσθαι Φίλιππ. παρὰ Δημ. 158. 25, πρβλ. 439. 15· ἐπ. ἔχειν τινὸς Μένανδρ. ἐν Ἀδήλ. 125· περί τινος Πλούτ. 2. 1045Α, κτλ.· ἐπιστροφῆς τυγχάνειν Πολύβ. 4. 4, 4, κτλ. 4) τὸ περιστρέφεσθαι ἔν τινι τόπῳ, ἐνδιατρίβειν, τὸ πλεῖστον κατὰ πληθ., πατρῴων δωμάτων ἐπιστροφαὶ Αἰσχύλ. Θήβ. 648, ἔνθα ἴδε τὸν Blomf. ξενοτίμους ἐπ. δωμάτων, ἐπὶ τῶν καθηκόντων τῆς ξενίας, ὁ αὐτ. ἐν Εὐμ. 548· οἷσιν οὐκ ἐπιστροφαί, οἵτινες ἐνταῦθα εἶναι ἀπαράδεκτοι, δὲν δύνανται νὰ μείνωσιν, Εὐρ. Ἑλ. 440· Σπερχειὲ ποταμὲ βούνομοί τ’ ἐπιστροφαί, νομαί· ἔνθα συχνάζουσι βόες, Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 243· οὕτω, Κίλιξ δὲ χώρα καὶ Σύρων ἐπιστροφαὶ (κατὰ Δινδ. ἀντὶ Σηρῶν ἐνστροφαὶ) αὐτόθι 264. ― Καθ’ Ἡσυχ. «ἐπιστροφαί· διατριβαί. δίαιται. Αἰσχύλος Φρυξίν»· πρβλ. Ἀριστείδ. 1. σ. 239. 5) ἔντασις, σφοδρότης ὕφους, λόγου, ἐν ἀντιθ. πρὸς τὸ ἀβρότης, Φιλόστρ. 519.