ἱεροσυλία
English (LSJ)
ἡ, = ἱεροσύλησις (temple-robbery, sacrilege), X. Ap. 25, SIG 1017.18 (Sinope, iii BC), etc. ; pl., Pl.R. 443a.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
pillage d'un sanctuaire.
Étymologie: ἱερόσυλος.
German (Pape)
[ῡ], ἡ, der Tempelraub, Plat. neben κλοπαί, Rep. IV.443a; Xen. Apol. 25 Isae. 8.39 Dem. 24.120.
Russian (Dvoretsky)
ἱεροσῡλία: ἡ ограбление храма, кража священной утвари Xen., Plat., Arst., Dem., Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ἱεροσῡλία: ἡ, = τῷ προηγ., Ξεν. Ἀπολ. 25, Πλάτ. Πολ. 443Α, κ. ἀλλ.
Greek Monolingual
η (ΑΜ ἱεροσυλία) ιερόσυλος
διαρπαγή ή κλοπή ιερών σκευών και αναθημάτων ναού, σκύλευση
νεοελλ.
μτφ. ανοσιούργημα, μεγάλη ανευλάβεια, ασεβής πράξη.
Greek Monotonic
ἱεροσῡλία: ἡ, βεβήλωση ιερού, σύληση ναού, ιεροσυλία, σε Ξεν., Πλάτ.
Middle Liddell
English (Woodhouse)
Translations
sacrilege
Arabic: تَدْنِيس, تَرْجِيس; Armenian: սրբապղծություն; Asturian: sacrilexu; Belarusian: святатацтва, блюзнерства, блюзьнерства; Bulgarian: кощунство, светотатство; Catalan: sacrilegi; Chinese Mandarin: 冒瀆, 冒渎; Czech: svatokrádež; Danish: helligbrøde; Dutch: heiligschennis; Esperanto: sakrilegio; Estonian: pühaduseteotus; Finnish: pyhäinhäväistys; French: sacrilège; Galician: sacrilexio; German: Sakrileg; Greek: ιεροσυλία; Ancient Greek: ἱεροσυλία; Hungarian: szentségtörés; Ido: sakrilejo; Indonesian: sakrilegi; Italian: sacrilegio; Japanese: 冒涜; Korean: 모독; Latin: sacrilegium; Macedonian: сквернавење; Norwegian Bokmål: helligbrød; Occitan: sacrilègi; Polish: blasfemia, bluźnierstwo, profanacja, świętokradztwo; Portuguese: sacrilégio; Romanian: sacrilegiu; Russian: кощунство, святотатство; Serbo-Croatian Cyrillic: светогрђе; Roman: svetogrđe; Slovak: svätokrádež; Slovene: svetoskrunstvo, bogokletstvo; Spanish: sacrilegio; Swedish: helgerån, skändlighet, hädelse; Ukrainian: святотатство, блюзнірство