kindred

English > Greek (Woodhouse)

adjective

P. and V. συγγενής, οἰκεῖος, ἀναγκαῖος, προσήκων, V. σύγγονος. ἐγγενής, γενέθλιος, ὁμογενής (also Plato but rare P.), ὁμόσπορος, σύναιμος, ὅμαιμος, ὁμαίμων.

of nations: P. and V. ὁμόφυλος.

murder of kindred: P. ἐμφύλιον αἷμα (Plato). V. ἔμφυλον αἷμα, αἷμα κοινόν, αἷμα γενέθλιον, αὐθέντης φόνος.

murdering kindred, adj.: V. αὐτόχειρ.

Met., of things: P. and V. συγγενής, ἀδελφός, προσήκων, P. σύννομος.

substantive

Use adj.

'tis a Greek custom ever to honour one's kindred: V. Ἑλληνικόν τοι τὸν ὁμόθεν τιμᾶν ἀεί (Euripides, Orestes 486).