ἅψος
Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος (Κατὰ Ἰωάννην 1:1) → In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God.
English (LSJ)
εος, τό, (ἅπτω)
A juncture, joint, λύθεν δέ οἱ ἅψεα πάντα all his joints were relaxed [by sleep], Od.4.794, cf. Nic.Al.541; ἅψεα δεσμοῦ Opp.H.3.538: in pl., limbs, AP5.217 (Agath.), al.
German (Pape)
[Seite 421] (ἅπτω), τό, die Verbindung, δεσμοῦ Opp. H. 3, 538; bes. der Glieder, der Gelenke, ἅψεα πάντα λύθεν, alle Glieder wurden vom Schlafe gelös't, Od. 4, 794. 18, 189. So Ap. Rh. 2, 199 ὀλίγος περὶ ἅψεα θυμός. Bei Orph. Arg. 739 scheint es verdorbene Lesart.
Greek (Liddell-Scott)
ἅψος: -εος, τό, (ἅπτω) ἡ συναφὴ τῶν μελῶν τοῦ σώματος, ἄρθρωσις, ἅψεα πάντα λύθεν, πᾶσαι αἱ ἀρθρώσεις τῶν μελῶν αὐτῆς [διὰ τοῦ ὕπνου] ἐχαλαρώθησαν, Ὀδ. Δ. 794, Θ. 189· ἅψεα δεσμοῦ Ὀππ. Ἁλ. 3. 538.
French (Bailly abrégé)
ion. -εος, att. -ους (τό) :
attache d’un membre, articulation.
Étymologie: ἅπτω¹.
English (Autenrieth)
εος (ἅπτω): joint, limb; λύθεν δέ οἱ ἅψεα πάντα, her ‘members’ were relaxed in sleep, Od. 4.794 and Od. 18.189.
Spanish (DGE)
-εος, τό
• Alolema(s): lat. absus Cels.4.13.3, 7.26.5; hapsus Caper 110.6, Cassiod.Ort.201.4
I plu.
1 articulaciones εὗδε ἀνακλινθεῖσα, λύθεν δέ οἱ ἅψεα πάντα Od.4.794, 18.189, κακὸς τρόμος ἅψεα λύει Nic.Al.541, τῆς δ' ἅψεα πάντα λῦσε μόρος Q.S.1.252
•nudo ἅψεα δεσμοῦ Opp.H.3.538.
2 miembros τρέμε δ' ἅψεα ... ἀδρανίῃ γήραι τε A.R.2.199, ἤ νύ σε θευμορίη περιδέδρομεν ἅψεα νοῦσος A.R.3.676, ἅψεα δὲ τροχόεντες ἐπιστίζουσι μὲν ἀλφοί Nic.Th.332, ὅθ' ἅψεα σίνατο παιδός Nic.Th.485, τὰ δ' ἡμίβρωτα κέχυνται ἅψεα Opp.H.2.294, μάστιξεν ῥαδινῆς ἅψεα θηλυτέρης AP 5.218 (Agath.), ἅψεα γηράσκει φροντίδι γυιοβόρῳ AP 5.26.4 (Paul.Sil.)
•brazos ὑγρὰ περιπλέγδην ἅψεα δησαμένους AP (Paul.Sil.).
II vellón Caper l.c., Cassiod.l.c.
•vedija Cels.l.c.
Greek Monolingual
-ή, -ό
βλ. αψύς.
