ἐπιμηνίω

Ὥς ἐστ' ἄπιστος (ἄπιστον) ἡ γυναικεία φύσις → Muliebris o quam sexus est infida res → Wie unverlässlich ist die weibliche Natur

Menander, Monostichoi, 560

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ἐπιμηνίω	Medium diacritics: ἐπιμηνίω	Low diacritics: επιμηνίω	Capitals: ΕΠΙΜΗΝΙΩ
Transliteration A: epimēníō	Transliteration B: epimēniō	Transliteration C: epiminio	Beta Code: e)pimhni/w

English (LSJ)

A to be angry with, Πριάμῳ ἐπεμήνῐε δίῳ Il.13.460, cf. App. BC3.55; τινὶ τῶν γεγονότων Id.Mith.55.

[Seite 963] zürnen auf, τινί, Il. 13, 460; τινί τι, auf Jemand wegen Etwas, App. Civ. 3, 55.

ἐπιμηνίω: εἶμαι ὠργισμένος ἐναντίον τινός, Πριάμῳ ἐπεμήνϊε δίῳ Ἰλ. Ν. 460· τινί τι, πρός τινα ἕνεκά τινος, Ἀππ. Ἐμφυλ. 3. 55.

être irrité contre, τινι.
Étymologie: ἐπί, μηνίω.

only ipf., was at feud with, Il. 13.460†.

ἐπιμηνίω (Α)
οργίζομαι εναντίον κάποιου («ἀεὶ γὰρ Πριάμῳ ἐπεμήνιε δίῳ», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + μηνίω «οργίζομαι» (< μήνις, «οργή»)].