θεοσέβεια
From LSJ
μὴ δὶς πρὸς τὸν αὐτὸν λίθον πταίειν → do not stumble twice on the same stone
English (LSJ)
ἡ,
A service or fear of God, religiousness, X.An.2.6.26, Pl.Epin.985c, 990a, Plu.in Hes.46, Iamb.Protr.20.
German (Pape)
[Seite 1198] ἡ, Gottesverehrung, -furcht, Plat. Epin. 985 d Xen. An. 2, 6, 26.
Greek (Liddell-Scott)
θεοσέβεια: ἡ, τὸ σέβεσθαι τὸν θεὸν, Ξεν. Ἀν. 2. 6, 26, Πλάτ. Ἐπιν. 985D, 989Ε. 2) παρὰ τοῖς Ἐκκλησ., τίτλος τιμητικός, Βασίλ. 4. 384, 388.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
culte de la divinité, piété.
Étymologie: θεοσεβής.
English (Strong)
from θεοσεβής; devoutness, i.e. piety: godliness.
English (Thayer)
θεοσεβείας, ἡ (θεοσεβής), reverence toward God, godliness: Xenophon, an. 2,6, 26; Plato, epin., p. 985d.; the Sept. 4 Maccabees 7:6,72> (variant).)
Greek Monolingual
και θεοσεβεία, η (AM θεοσέβεια) θεοσεβής
ο σεβασμός προς τον θεό, η ευσέβεια.
