νεμεσσητός

German (Pape)

[Seite 239] ep. für νεμεσάω, νεμεσητός; νεμέσσει, s. νέμεσις.

French (Bailly abrégé)

poét. c. νεμεσητός.

English (Autenrieth)

causing indignation, reprehensible, wrong, usually neut. as pred., Il. 3.310; w. neg., ‘no wonder,’ Il. 9.523, Od. 22.59, to be dreaded, Il. 11.649. ;;: see νεμεσάω, νεμεσητός.

Greek Monolingual

νεμεσσητός, -ή, -όν (Α)
(επικ. τ.) βλ. νεμεσητός.