πολυπόθητος
νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖιν → godly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet
English (LSJ)
ον,
A much longed-for, as expl. of πολυδίψιος, Str.8.6.7, Ath.10.433e; τῆς δίψης οὐδὲν -ότερον ibid.
German (Pape)
[Seite 669] viel oder sehr gewünscht, τῆς δίψης οὐδὲν πολυποθητότερον, begehrlicher, Ath. X, 433 e.
Greek (Liddell-Scott)
πολῠπόθητος: -ον, ὡς καὶ νῦν, πολὺ ποθητός, Συλλ. Ἐπιγρ. 9301· ἴδε πολυδίψιος.
Greek Monolingual
-η, -ο / πολυπόθητος, -ον, ΝΜΑ
πάρα πολύ ποθητός, αυτός που έχει λείψει πολύ σε κάποιον και θέλει να τον ξαναδεί ή να τον ξαναβρεί (α. «η πολυπόθητη μέρα της Λευτεριάς» β. «νὰ μὴν ἰδῶ τὴν μητέρα μου τὴν πολυπόθητήν μου», Διήγ. Αχιλλ.)
αρχ.
αυτός που προκαλεί έντονη επιθυμία.
επίρρ...
πολυποθήτως Μ
με πολύ ισχυρό πόθο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + ποθητός (< ποθῶ), πρβλ. περι-πόθητος].
