φιλοπαίσμων

English (LSJ)

   A v. φιλοπαίγμων.

German (Pape)

[Seite 1283] ονος, = Folgdm, Plat. Rep. V, 452 e, im Ggstz von σπουδαστικός, u. Crat. 406 c, beide Male v. l. -παίγμων.

Greek (Liddell-Scott)

φῐλοπαίσμων: ἴδε φιλοπαίγμων.

French (Bailly abrégé)

ων, ον ; gén. ονος;
qui aime à jouer, enjoué, folâtre, gai.
Étymologie: φίλος, παίζω.

Greek Monolingual

-ον, Α
(αττ. τ.) βλ. φιλοπαίγμων.