ἀγκυλόδους

Μαστιγίας ἔγχαλκος, ἀφόρητον κακόν → Pecuniosus verbero, malum maximum → Ein reicher Taugenichts, wie unerträglich schlimm

Menander, Monostichoi, 365

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ἀγκῠλόδους	Medium diacritics: ἀγκυλόδους	Low diacritics: αγκυλόδους	Capitals: ΑΓΚΥΛΟΔΟΥΣ
Transliteration A: ankylódous	Transliteration B: ankylodous	Transliteration C: agkylodous	Beta Code: a)gkulo/dous

English (LSJ)

οντος, ὁ, ἡ,

A crook-toothed, of a scimitar, Q.S.6.218; ἀ. χαλινοί, of anchors, Nonn.D.3.50. II barbed, AP6.176 (Maced.).

[Seite 15] οντος, krummzähnig, Sp. D., z. B. σίγυνος Maced. (VI, 176); ἅρπη Qu. Sm. 6, 218.

όδοντος (ὁ, ἡ)
à la dent crochue.
Étymologie: ἀγκύλος, ὀδούς.

(ἀγκῠλόδους) -οντος
de dientes curvados de una hoz o cimitarra, de dientes de sierra curvados ἅρπη Q.S.6.218
•de un pez ἥπατος Marc.Sid.10
•de un ancla de dientes ganchudos χαλινοί Nonn.D.3.50
•de un arma arponado σιγύνης AP 6.176 (Macedon.).

ἀγκῠλόδους: -οντος, ὁ, ἡ, αυτός που έχει κυρτά ή αγκυλωτά δόντια· αυτός που έχει αγκιστροειδείς ακίδες, σε Ανθ.