κλυτοτέχνης

English (LSJ)

ου, ὁ,

   A famous for his art, epith. of Hephaestus, Il.1.571, 18.143, Od.8.286.

German (Pape)

[Seite 1457] ὁ, durch schöne Werke berühmt, berühmter Künstler; Hephästus, Il. 1, 571 u. öfter; – Eust. 1148, 57 leitet davon auch das adj. κλυτοτεχνικός ab.

Greek (Liddell-Scott)

κλῠτοτέχνης: -ου, ὁ, ὁ περὶ τὴν χαλκευτικὴν τέχνην ἔνδοξος, ὡς τὸ κλυτοεργός, ἐπίθ. τοῦ Ἡφαίστου, Ἰλ. Α. 571., Σ. 143, Ὀδ. Θ. 286· ― οὕτω κλυτοτεχνικός, ή, όν· διὰ τὸ αὐτοῦ κλυτοτεχνικόν, διὰ τὴν ἐν τῇ τέχνῃ δόξαν αὐτοῦ, Εὐστ. 1148. 57.

French (Bailly abrégé)

ου;
adj. m.
renommé pour son talent, fameux par son habileté.
Étymologie: κλυτός, τέχνη.

English (Autenrieth)

famous in art, renowned artificer, epithet of Hephaestus.

Greek Monolingual

κλυτοτέχνης, ο (Α)
διάσημος τεχνίτης («τοῖσιν δ' Ἥφαιστος κλυτοτέχνης ἦρχ' ἀγορεύειν», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κλυτός + -τέχνης (< τέχνη), πρβλ. γλωσσο-τέχνης, χειρο-τέχνης].

Greek Monotonic

κλῠτοτέχνης: -ου, ὁ (τέχνη), διάσημος για την τέχνη του, διακεκριμένος, αναγνωρισμένος καλλιτέχνης, σε Όμηρ.