πολυθρήνητος

English (LSJ)

ον,

   A lamentable, γενεή AP7.334.15, cf. IG12(8).445.6 (Thasos); gloss on ἀδινός, Sch.S.Tr.848.

German (Pape)

[Seite 663] viel beweint; Ep. ad. 651 (VII, 334); Schol. Soph. Trach. 860.

Greek (Liddell-Scott)

πολυθρήνητος: -ον, ἀξιοθρήνητος, πολὺ θρηνηθείς, γενεὰ Ἀνθ. Π. 334, 15.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
lamentable.
Étymologie: πολύς, θρηνέω.

Greek Monolingual

-η, -ο / πολυθρήνητος, -ον, ΝΜΑ
αυτός που θρηνείται πολύ, ο άξιος μεγάλου θρήνου, πολύκλαυστος («πολυθρήνητος γενεή», Ανθ. Παλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + < θρηνῶ (πρβλ. οξυ-θρήνητος)].

Greek Monotonic

πολυθρήνητος: -ον (θρηνέω), αξιοθρήνητος, σε Ανθ.