βαρύδακρυς

English (LSJ)

υ,

   A weeping grievously, ἀηδών AP9.262 (Phil.).

German (Pape)

[Seite 433] υος, dasselbe, Philp. 66 (IX, 262); Nonn. D. 35, 16.

Greek (Liddell-Scott)

βᾰρύδακρυς: υ, ὁ χύνων πικρὰ δάκρυα, αἰεὶ δ’ ἡ βαρύδακρυς, ἐπὶ στήλαις μὲν ἀηδών Ἀνθ. ΙΙ. 9. 262, κτλ.

French (Bailly abrégé)

υς, υ;
qui pleure abondamment, éploré.
Étymologie: βαρύς, δάκρυ.

Spanish (DGE)

(βᾰρύδακρυς) -υ

• Prosodia: [-ρῠ-]
que llora lamentablemente Μαρίη Nonn.Par.Eu.Io.11.32, ἀηδών AP 9.262 (Phil.).

Greek Monotonic

βᾰρύδακρυς: -υ (δάκρυ), αυτός που χύνει δάκρυα πόνου και οδύνης, σε Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

βαρύδακρυς: υ, gen. υος горько рыдающий (ἀηδών Anth.).