ἱππάρχης
κρῖναι δὲ λόγῳ πολύδηριν ἔλεγχον ἐξ ἐμέθεν ῥηθέντα → judge by reason the too much contested argument which has been given by me
English (LSJ)
Dor. ἱππ-άρχας, Ion. gen. ἱππάρχεω IG12(8).194.7 (Samothrace), Michel 596 (Cyzicus), ὁ,= ἵππαρχος, OGI217 (Caria, iii B.C., pl.), Plb.10.22.6 (Achaean), 18.22.2 (Macedonian), cf. LXX 2 Ki.1.6, PTeb.54.2 (i B.C.), Plu.Tim.32; at Sparta, IG5(1).32A, al.; = Lat.
A magister equitum, Plb.3.87.9, D.H.5.75, Nic.Dam.130.17J., etc.; = praefectus equitum, App.BC2.102; = praefectus alae, J.BJ2.14.5.
German (Pape)
[Seite 1257] ὁ, = ἵππαρχος; Pol. 10, 22; D. Hal. 7, 4; Plut. Timol. 32; Inscr.
Greek (Liddell-Scott)
ἱππάρχης: Δωρ. -άρχας, ὁ, = ἵππαρχος, Πολύβ, 10. 22, 6, Διον. Ἀλ. 7. 4, Πλουτ. Τιμολ. 32, Ἐπιγραφ. Λακ. ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 1241. 3., 1341-45.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
réc. c. ἵππαρχος.
Greek Monolingual
ἱππάρχης, δωρ. τ. ἱππάρχας, ὁ (Α)
ίππαρχος («κατασταθεὶς ὑπὸ τῶν 'Αχαιῶν ἱππάρχης ἐν τοῑς προειρημένοις καιροῑς», Πολ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἱππ(ο)- + -άρχης (< ἄρχω), πρβλ. γυμνασι-άρχης, στρατ-άρχης].
Russian (Dvoretsky)
ἱππάρχης: ου ὁ Polyb., Plut. = ἵππαρχος.
