συμπρεσβευτής
Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master
English (LSJ)
οῦ, ὁ,
A fellow-ambassador, Lys.27.1, Aeschin.1.168, IG22.786.11, OGI339.11 (Sestos, ii B.C.).
German (Pape)
[Seite 990] ὁ, Mitgesandter; Aesch. 1, 168; im plur., Lys. 27, 1.
Greek (Liddell-Scott)
συμπρεσβευτής: -οῦ, ὁ, ὁ συμπρεσβεύων, ὁ ἀποσταλεὶς ὡς πρεσβευτὴς μετ’ ἄλλου πρεσβευτοῦ, Λυσί. 177. 41, Αἰσχίν. 24. 12.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
collègue pour une ambassade.
Étymologie: συμπρεσβεύω.
Greek Monolingual
ὁ, ΜΑ συμπρεσβεύω
πρεσβευτής μαζί με άλλους.
Greek Monolingual
ὁ, ΜΑ συμπρεσβεύω
πρεσβευτής μαζί με άλλους.
Greek Monotonic
συμπρεσβευτής: -οῦ, ὁ, αυτός που έχει αποσταλεί ως πρεσβευτής από κοινού με άλλον, σε Αισχίν.
Russian (Dvoretsky)
συμπρεσβευτής: οῦ ὁ соучастник посольства Lys., Aeschin., Arst.