συνηδύνω
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
A sweeten or make pleasant to the taste, τὸν ἄρτον Plu.2.668f; -ηδυσμένη τροφή ib.661b, cf. Herod.Med. ap. Orib.Syn.6.32 (v.l. συνοδευέσθω), Paul.Aeg.2.41. 2 generally, help in cheering, Arist.EN1126b30.
Greek (Liddell-Scott)
συνηδύνω: ἡδύνω, «γλυκαίνω», ποιῶ εὐάρεστον, ἡδὺ εἰς τὴν γεῦσιν, τὸν ἄρτον Πλούτ. 2. 668Ε, πρβλ. 661Β˙ ― καθόλου, εὐφραίνω τινά, Ἀριστ. Ἠθικ. Νικ. 4. 6, 6.
French (Bailly abrégé)
rendre ou faire paraître en même temps agréable.
Étymologie: σύν, ἡδύνω.
Greek Monolingual
Α
1. γλυκαίνω ή νοστιμεύω κάτι («τὸν ἄρτον ὁ ἅλς συνηδύνει», Πλούτ.)
2. μτφ. ευφραίνω, ευχαριστώ κάποιον με τη συναναστροφή μου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + ἡδύνω «νοστιμίζω, ευφραίνω» (< ἡδύς)].
Russian (Dvoretsky)
συνηδύνω: (δῡ)
1) доставлять удовольствие, радовать (λυπεῖν ἢ σ. Arst.);
2) делать приятным, вкусным (τὸν ἄρτον Plut.): συνηδυσμένη τροφή Plut. вкусно приготовленная пища.
