σπέλεθος
Ἐς δὲ τὰ ἔσχατα νουσήματα αἱ ἔσχαται θεραπεῖαι ἐς ἀκριβείην, κράτισται → For extreme diseases, extreme methods of cure, as to restriction, are most suitable.
English (LSJ)
A f.l. for πέλεθος in Ar.Ec.595; cf. σπέληξ.
German (Pape)
[Seite 919] ὁ, = πέλεθος; Ar. Ach. 1133 Eccl. 595; Hegemon bei Ath. XV, 698 d.
Greek (Liddell-Scott)
σπέλεθος: διάφ. γραφ. ἀντὶ πέλεθος ἐν Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 595.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
c. πέλεθος.
Greek Monolingual
ή πέλεθος, ὁ, Α
τα κόπρανα.
[ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ., όρος του καθημερινού λεξιλογίου, όπως φανερώνουν το επίθημα -θος (πρβλ. όν-θος, σπύρα-θος), και πιθ. τα διπλά σύμφωνα τών τύπων σπέλληξι και πελλία. Κατά μία άποψη, η λ. ανάγεται στην ΙΕ ρίζα (s)p(h)el- «σχίζω» (πρβλ. σπολάς). Ανάλογη διαφορά σημασιών έχουμε και στους τύπους σχίζω και γερμ. scheiqen «κοπρίζω», τα οποία συνδέονται μεταξύ τους].
Frisk Etymological English
Grammatical information: m.
Meaning: dung (Ar. Ek. 595).
Other forms: πέλεθος (Ach. 1170, S. Ichn. 414).
Compounds: ὑ-σπέλεθος pigs dung (D.C. 46, 5, Poll. 5, 91), πελεθο-βάψ m. f. who washes away ordure (Hdn. Gr. 1, 246, 12; H.).
Derivatives: Beside it σπέλληξι σπελέθοις, πελλία σπέλεθοι H.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin] (V)
Etymology: For the final syllable cf. σπύραθος, ὄνθος; on the anlaut Schwyzer 334. Vulgar word of unclear origin. Connection with IE *sp(h)el- split in σπολάς, (ἀ)σπάλαξ a. o. is perh. on itself possible; cf. e.g. NHG scheißen prop. *'separate, divide, disjoin' to σχίζω split. - The variation shows a Pre-Greek word. (If this had the form (s)pely- it would explain the e's.)
