hui
ἡ δὲ φύσις φεύγει τὸ ἄπειρον· τὸ μὲν γὰρ ἄπειρον ἀτελές, ἡ δὲ φύσις ἀεὶ ζητεῖ τέλος → nature, however, avoids what is infinite, because the infinite lacks completion and finality, whereas this is what Nature always seeks
Latin > English (Lewis & Short)
hui: interj., an exclamation of astonishment or admiration,
I hah! ho! oh! hui, homunculi quanti estis, Plaut. Rud. 1, 2, 65: hui, dixti pulchre! Ter. Phorm. 2, 1, 72: triginta? hui, percara est! id. ib. 3, 3, 25: hui, tam cito? ridiculum, id. And. 3, 1, 16: Ch. Prorsum nihil intelligo. Sy. Hui, tardus est! id. Heaut. 4, 5, 28: hui, quantam fenestram ad nequitiam patefeceris! id. ib. 3, 1, 71: videbam sermones: Hui! fratrem reliquit? Cic. Att. 6, 6, 3; 5, 11, 1: hui quam diu de nugis! id. ib. 13, 21, 5; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15, 2.
Latin > French (Gaffiot 2016)
hui, interj. qui exprime l’étonnement : oh ! ho, ho, ouais ! peste ! Pl. Pers. 806 ; Ter. Phorm. 71 || oui-da ? quoi ? eh quoi ! Cic. Att. 5, 11, 1 ; 6, 6, 3.
Latin > German (Georges)
hui! Interj., Ausruf des Staunens, der Verwunderung, des Unwillens, der Erbitterung, des Hohns, ah! ha! ach! aha! wie? was? hui, homunculi quanti estis! eiecti ut natant! Plaut. rud. 154: hui, quam diu de nugis! Cic.: hui, quam timeo quid existimes! Cic.: hui, quam velim scire, utrum ista sollicito animo an soluto legas! Cic.: hui, tam cito? ridiculum, Ter.: hui, babae, basilice te intulisti et facete! Plaut.: hui (aha!), fratrem reliquit! num est hoc non plus annum obtinere provinciam? Cic.: De. Salvos sit; spero, est similis maiorum suorum? Sy. Hui! (Wie?) Ter.
Latin > English
hui INTERJ :: whee!, ww!; sound of surprise or approbation not unlike "whee"
