πολύχοος
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
or πολυ-χόος, ον, contr. πολύ-χους, ουν, (χέω)
A pouring forth much, yielding much, of animals, prolific, Arist.HA629a35, cf. Vett. Val.10.28; of fruit and grain, Thphr.HP8.4.3; πολυχούστερα τὰ χεδροπά Id.CP4.8.1; τὸ καταβληθὲν πολύχουν ἀποδίδωσιν J.BJ4.8.3: metaph. of a writer or orator, copious, τῶν καθ' αὑτὸν πολυχούστατος Phld.Acad.Ind.p.102 M., cf. Rh.1.157 S. 2 capable of great diffusion, Hp.Vict.2.56. 3 in large quantity, κόπρος Heraclit.All.33. II manifold, various, Arist.Rh.1418b9: Comp. -χούστερος Id.PA656a5; πολύχουν τὸ φυτὸν καὶ ποικίλον Thphr.HP 1.1.10; τὸ πολύχουν variety, Ptol.Geog.1.15.1; τὸ π. τῆς φύσεως the prodigal variety of Nature, Plot.6.2.3; ποικίλον καὶ π. χρῆμα ἡ ψυχή Them.Or.2.35a; π. καὶ πολύτροπος Iamb.Protr.21.λή; π. ἐν πᾶσιν ἰητρός IG14.1813. 2 frequent, π. κακία, σπάνιον δ' ἡ ἀρετή Ph.2.4, cf. Iamb. in Nic.p.33 P.
German (Pape)
[Seite 677] zsgzgn πολύχους, viel gießend, schüttend; von Feld- u. Baumfrüchten, viel Ertrag gebend, καρπός, Luc. abd. 27; σπέρμα πολύχουν, Theophr.; auch von Thieren, Arist. H. A. 9, 43. – Uebh. vielfach, mannichfaltig, πολυχουστέραν ἰδέαν Arist. part. an. 2, 10.
Greek (Liddell-Scott)
πολύχοος: ἢ πολυχόος, ον, συνῃρ. -χους, ουν· (χέω)· ― ὁ πολλὰ προχέων, πολλὰ παράγων, ἐπὶ ζῴων, γόνιμος, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 43, 2· ἐπὶ καρπῶν καὶ σίτου, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 8. 4, 3· πολυχούστερα τὰ χεδροπὰ ὁ αὐτ. π. Φυτ. Αἰτ. 4. 8, 1, κτλ. ΙΙ. πολλαπλοῦς, ποικίλος, Ἀρίστ. Ρητορ. 3. 17, 14· συγκρ. -χούστερος, ὁ αὐτ. π. Ζ. Μορ. 2. 10, 3· π. καὶ ποικίλον Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 1. 1, 10· τὸ πολύχουν, ποικιλία, μνημονεύεται ἐκ τοῦ Πολυβίου. 2) συχνός, ἀντίθετον τῷ σπάνιος, Ἰαμβλ. Ἀριθμ. σ. 45.
French (Bailly abrégé)
οος, οον;
très multiple, très varié.
Étymologie: πολύς, χέω.
Russian (Dvoretsky)
πολύχοος: стяж. πολύχους 2
1) весьма плодовитый (ἡ τενθρηδών Arst.);
2) дающий большой урожай (καρπός Luc.);
3) разнообразный, многосторонний (ἡ ἐναντίωσις Arst.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πολύχοος Ion. voor πολύχους.
