ἐπιλιπής
εἰ γάρ κεν καὶ σμικρὸν ἐπὶ σμικρῷ καταθεῖο καὶ θαμὰ τοῦτ᾽ ἔρδοις, τάχα κεν μέγα καὶ τὸ γένοιτο → for if you add only a little to a little and do this often, soon that little will become great (Hesiod W&D, 361-362)
English (LSJ)
(A), ές,
A = ἐπίλοιπος, Plu.Sull.7. II. defective, wanting, interpol. in Sor.2.53, Hsch.
ἐπιλῐπής (B), ές, (λίπος)
A fatty, Heliod. ap. Orib.46.22.4.
German (Pape)
[Seite 958] ές, = ἐλλιπής, Hesych.; = ἐπίλοιπος, Plut. Sull. 7; bei Chirurg. vett. = ὑπολιπής.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιλῐπής: -ές, = ἐλλιπής, Πλουτ. Σύλλ. 7 (ἢ ὡς ἑρμηνεύει αὐτὸ ὁ Schäf., = ἐπίλοιπος), Ἡσύχ.
French (Bailly abrégé)
1ής, ές :
qui manque.
Étymologie: ἐπιλείπω.
Greek Monolingual
ἐπιλιπής, -ές (Α)
ελλιπής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + -λιπής (< λείπω) (πρβλ. ελλιπής, σαρκολιπής)].
Greek Monotonic
ἐπιλῐπής: -ὲς (ἐπιλείπω II), = ἐλλιπής, σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιλῐπής: оставшийся (невыполненным) (πράξεις Plut.).
