ὑδρεῖον
ὁ γοῦν κυνικὸς Μένιππος ἁλμοπότιν τὴν Μύνδον φησίν (Athenaios 1.34e) → At any rate the Cynic (satirist) Menippus says that Myndus is a brine-drinking town.
English (LSJ)
Ion. ὑδρήϊον, τό,
A bucket or pitcher, Hdt. 3.14, Dem.Phal.Fr.5J., Ergias ap.Ath.8.360f, etc.; ὑ. ἀργύρειον Supp.Epigr.4.306.14 (Panamara); ὑ. χαλκοῦν BGU387 ii 15 (ii A. D.); cf. ὑδρίον 1. II reservoir, Plb.34.2.6 (s. v.l.), Str.12.3.39 (both pl.): sg. in Id.1.2.30, Supp.Epigr.6.181 (Sebaste), Sardis 7(1) No. 17.13.
German (Pape)
[Seite 1173] τό, 1) Wassereimer, Schöpfeimer, ion. ὑδρήϊον, Her. 3, 14. – 2) Ort, wo man Wässer schöpft, Brunnen; Pol. 34, 2, 6; Strab. 12, 3, 38, v. l. ὑδρίον.
Greek (Liddell-Scott)
ὑδρεῖον: Ἰων. ὑδρήιον, τό· (ὑδρεύω)· - καδίσκος πρὸς ἄντλησιν ὕδατος, ἄντλημα, «κουβᾶς», Ἡρόδ. 4. 14, Ἀθήν. 360F, κλπ. ΙΙ. δεξαμενὴ ὕδατος, Πολύβ. 34. 2. 6, Στράβ. 37. 560. ΙΙΙ. χρονόμετρον δι’ ὕδατος, κλεψύδρα. Ἀρχ. Μαθ.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
seau, vase pour puiser de l’eau.
Étymologie: ὕδωρ.
Greek Monotonic
ὑδρεῖον: Ιων. ὑδρήϊον, τό (ὑδρεύω),
I. κάδος για άντληση νερού, κουβάς πηγαδιού, σε Ηρόδ.
II. δεξαμενή νερού, σε Στράβ.
Russian (Dvoretsky)
ὑδρεῖον: ион. ὑδρήϊον τό
1) кувшин или ведро для воды Her., Plut.;
2) водоем Polyb.
Middle Liddell
ὑδρεῖον, ιονιξ ὑδρήιον, ου, τό, ὑδρεύω
I. a water-bucket, well-bucket, Hdt.
II. a water-tank, Strab.
