δωδεκάθεος
ὦ διάνοια, ἐὰν ἐρευνᾷς τοὺς ἱεροφαντηθέντας λόγους μὲν θεοῦ, νόμους δὲ ἀνθρώπων θεοφιλῶν, οὐδὲν ταπεινὸν οὐδ᾽ ἀνάξιον τοῦ μεγέθους αὐτῶν ἀναγκασθήσῃ παραδέχεσθαι → if, O my understanding, thou searchest on this wise into the oracles which are both words of God and laws given by men whom God loves, thou shalt not be compelled to admit anything base or unworthy of their dignity
English (LSJ)
ον,
A of twelve Gods, cena, Suet.Aug.70. II Subst. - θεον, τό, temple of the twelve Gods, Inscr.Cos43. 2 medicine compounded of twelve ingredients, Paul.Aeg.7.11. 3 primrose, Primula acaulis. Plin. HN25.28.
Spanish (DGE)
-ον
I de los doce diosesref. a una cena en Roma de doce comensales que simulaban ser los doce dioses, Suet.Aug.70.
II subst. τὸ δ.
1 templo de los doce dioses olímpicos, en Cos ICos ED 45.B7 (II a.C.), en Hierapitna ICr.App.43.46 (II a.C.), ICr.1.8.13.25 (Cnoso II a.C.).
2 doce dioses grupo de divinidades indígenas en Lidia τὸ ἐκεῖ δωδεκάθην (sic) ... [ἀ] νεξείλαστον ... ἕξει SEG 29.1179 (Lidia II d.C.) en SEG 44.1750.
3 medicina compuesta de doce ingredientes Paul.Aeg.7.11.22.
4 bot. primavera, Primula acaulis Jacq., Pl.NH 25.28.
Greek Monolingual
-ο (AM δωδεκάθεος, -ον)
το ουδ. ως ουσ.
1. το δωδεκάθεο
περιληπτικά οι δώδεκα θεοί
2. ονομασία ποώδους φυτού της οικογένειας πριμουλίδες
αρχ.
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στους δώδεκα θεούς
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ δωδεκάθεον
ναός τών δώδεκα θεών
3. φάρμακο με δώδεκα συστατικά.
Russian (Dvoretsky)
δωδεκάθεος: двенадцатибожный: δ. cena Suet. трапеза двенадцати богов (пиршество, в котором участвовали император Август и его придворные, наряженные двенадцатью главными богами и богинями).
