ἀνέμετος

English (LSJ)

or ἀν-ήμετος, ον,

   A without vomiting, Hp.Prorrh.1.85, Epid. 2.3.1. Adv. -τως Coac.546.

German (Pape)

[Seite 222] ohne Erbrechen, Hippocr.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνέμετος: ἄνευ ἐμέτου, Ἱππ. Προρρ. 73. ― Ἐπίρρ. -τως αὐτόθι. Ἀπαντᾷ ὡσαύτως τύπος τις ἀνήμετος, ἀνημέτως αὐτόθι 207Η, 1020. 1: ἴδε Λοβ. Φρύν. 706.

Greek Monolingual

ἀνέμετος και ἀνήμετος, -ον (Α)
Ιατρ. ο χωρίς εμετό.